جرعه هایی از کلام نور

احادیث امام هادی (ع)

1. فروتنی‌ آن‌ است‌ که‌ با مردم‌ چنان‌ کنی‌ که‌ دوست‌ داری‌ با تو چنان‌ باشند.

(المحجة‌ البیضاء ، ج‌ 5 ، ص‌ 225)

2. برای‌ خداوند بقعه‌هایی‌ است‌ که‌ دوست‌ دارد در آنها به‌ درگاه‌ او دعا شود و دعای‌ دعاکننده‌ را به‌ اجابت‌ رساند ، و حائر حسین‌ (ع‌) یکی‌ از آنهاست‌.

(تحف‌العقول‌ ، ص‌ 510)

3. هر کس‌ از خدا بترسد ، مردم‌ از او بترسند ، و هر که‌ خدا را اطاعت‌ کند ، از او اطاعت‌ کنند ، و هر که‌ مطیع‌ آفریدگار باشد ، باکی‌ از خشم‌ آفریدگان‌ ندارد ،

و هر که‌ خالق‌ را به‌ خشم‌ آورد ، باید یقین‌ کند که‌ به‌ خشم‌ مخلوق‌ دچار می‌شود.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 510)

4. کسی‌ که‌ چهل‌ روز گوشت‌ نخورد بد خلقی‌ پیدا کند ، و کسی‌ که‌ چهل‌ روز پی‌ در پی‌ نیز گوشت‌ بخورد اخلاقش‌ بد می‌شود.

(بحار الانوار ، ج‌ 56 ، ص‌ 326)

5 . به‌ راستی‌ که‌ خدا ، جز بدانچه‌ خودش‌ را وصف‌ کرده‌ ، وصف‌ نشود . کجا وصف‌ شود آنکه‌ حواس‌ از درکش‌ عاجز است‌ ، و تصورات‌ به‌ کنه‌ او پی‌ نبرد ، و در دیده‌ها نگنجد ؟ او با همه‌ نزدیکیش‌ دور است‌ و با همه‌ دوری‌اش‌ نزدیک‌ . کیفیت‌ و چگونگی‌ را پدید کرده‌ ، بدون‌ اینکه‌ خود کیفیت‌ و چگونگی‌ داشته‌ باشد . مکان‌ را آفریده‌ بدون‌ اینکه‌ خود مکانی‌ داشته‌ باشد . او از چگونگی‌ و مکان‌ بر کنار است‌ . یکتای‌ یکتاست‌ ، شکوهش‌ بزرگ‌ و نامهایش‌ پاکیزه‌ است‌.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 510)

6. هر که‌ بر طریق‌ خداپرستی‌ محکم‌ و استوار باشد ، مصائب‌ دنیا بر وی‌ سبک‌ آید ، گر چه‌ تکه‌ تکه‌ شود.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 511)

7. اگر بگویم‌ کسی‌ که‌ تقیه‌ را ترک‌ کند مانند کسی‌ است‌ که‌ نماز را ترک‌ کرده‌ ، راست‌ گفته‌ام‌.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 511)

8. شخص‌ شکرگزار ، به‌ سبب‌ شکر ، سعادتمندتر است‌ تا به‌ سبب‌ نعمتی‌ که‌ باعث‌ شکر شده‌ است‌ . زیرا نعمت‌ کالای‌ دنیاست‌ و شکرگزاری‌ ، نعمت‌ دنیا و آخرت‌ است‌ .

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 512)

9. خداوند دنیا را سرای‌ امتحان‌ و آزمایش‌ ساخته‌ و آخرت‌ را سرای‌ رسیدگی‌ قرار داده‌ است‌ ، و بلای‌ دنیا را وسیله‌ ثواب‌ آخرت‌ ، و ثواب‌ آخرت‌ را عوض‌ بلای‌ دنیا قرار داده‌ است‌.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 512)

10. ستمکار بردبار ، بسا که‌ به‌ وسیله‌ حلم‌ و بردباری‌ خود از ستمش‌ گذشت‌ شود و حقدار نابخرد ، بسا که‌ به‌ سفاهت‌ خود ، نور حق‌ خویش‌ را خاموش‌ کند.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 512)

11. کسی‌ که‌ خود را سبک‌ می‌شمارد ، از شر او در امان‌ مباش‌.

(تحف‌ العقول‌ ، ص‌ 512)

12. اگر همه‌ مردم‌ مسیری‌ را انتخاب‌ کنند و در آن‌ گام‌ نهند ، من‌ به‌ راه‌ کسی‌ که‌تنها خدا را خالصانه‌ می‌پرستد خواهم‌ رفت‌.

(بحار الانوار ، ج‌ 78 ، ص‌ 245)

13. حسد نیکوییها را نابود سازد.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 302)

14. تکبر و غرور ، دشمنی‌ آورد.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 302)

15. فقر یعنی‌ آزمندی‌ نفس‌ است‌ و ناامیدی‌ بسیار.

(بحار الانوار ، ج‌ 78 ، ص‌368)

16. بخل‌ ناپسنده‌ترین‌ خلق‌ و خوی‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 302)

17. طمع‌ خصلتی‌ ناروا و ناشایست‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 302)

18. امام‌ هادی‌ (ع‌) به‌ کسی‌ که‌ در ستایش‌ از ایشان‌ افراط کرده‌ بود فرمودند : از این‌ کار خودداری‌ کن‌ که‌ تملق‌ بسیار ، بدگمانی‌ به‌ بار می‌آورد ، و اگر برادر مؤمنت‌ مورد اعتماد تو واقع‌ شد ، از تملق‌ او دست‌ بردار و حسن‌ نیت‌ نشان‌ ده‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 302)

19. هر گاه‌ در زمانه‌ای‌ عدل‌ بیش‌ از ظ‌لم‌ رایج‌ باشد ، بدگمانی‌ به‌ دیگری‌ حرام‌ است‌ ، مگر آنکه‌ آدمی‌ بدی‌ از کسی‌ ببیند ، و هرگاه‌ در زمانه‌ای‌ ظ‌لم‌ بیش‌ از عدل‌ باشد ، تا وقتی‌ که‌ آدمی‌ خیری‌ از کسی‌ نبیند ، نباید به‌ او خوشبین‌ باشد.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

20. بهتر از نیکی‌ نیکوکار است‌ ، و زیباترین‌ از زیبایی‌ ، گوینده‌ آن‌ است‌ ، و برتر از علم‌ حامل‌ آن‌ است‌ ، و بدتر از بدی‌ ، عامل‌ آن‌ است‌ ، و وحشتناکتر از وحشت‌ ، آورنده‌ آن‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

21. از کسی‌ که‌ بر او خشم‌ گرفته‌ای‌ ، صفا و صمیمیت‌ مخواه‌ و از کسی‌ که‌ به‌ وی‌ خیانت‌ کرده‌ای‌ ، وفا مطلب‌ ، و از کسی‌ که‌ به‌ او بدبین‌ شده‌ای‌ ، انتظار خیرخواهی‌ نداشته‌ باش‌ ، که‌ دل‌ دیگران‌ برای‌ تو همچون‌ دل‌ تو برای‌ آنهاست‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 305)

22. خشم‌ بر زیر دستان‌ از پستی‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

23. هر که‌ از خود راضی‌ باشد ، خشمگیران‌ بر او زیاد خواهند بود.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 303)

24. مقدرات‌ چیزهایی‌ را بر تو نمایان‌ می‌سازد که‌ به‌ فکرت‌ خطور نکرده‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 303)

25. نارضایتی‌ پدر و مادر ، کم‌ توانی‌ را به‌ دنبال‌ دارد و آدمی‌ را به‌ ذلت‌ می‌کشاند.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 303)

26. مردم‌ در دنیا با اموالشان‌ و در آخرت‌ با اعمالشان‌ هستند.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

27. مسخرگی‌ ، تفریح‌ سفیهان‌ و کار جاهلان‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

28. وقت‌ جان‌ دادنت‌ نزد خانواده‌ات‌ را به‌ یاد آر که‌ در آن‌ هنگام‌ طبیبی‌ جلوگیر مرگت‌ و دوستی‌ نفع‌ رسانت‌ نباشد.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

29. جدال‌ ، دوستی‌ قدیمی‌ را تباه‌ می‌کند و پیوند محکم‌ را می‌گسلد و کمترین‌ چیزی‌که‌ در آن‌ است‌ کوشش‌ برای‌ غلبه‌ بر دیگری‌ است‌ ، که‌ آن‌ هم‌ ریشه‌ علتهای‌ جدایی‌ است‌.

( مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

30. حکمت‌ ، اثری‌ در دلهای‌ فاسد نمی‌گذارد.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

31. برای‌ نعمتها همسایه‌ خوبی‌ شوید و با شکرگزاری‌ به‌ افزودن‌ آن‌ امیدوار باشید.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 305)

32. گلایه‌ کلید گرانباری‌ است‌ ، ولی‌ گلایه‌ بهتر از کینه‌توزی‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

33. نادان‌ ، اسیر زبان‌ خویش‌ است‌.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)

34. افسوس‌ کوتاهی‌ کارهای‌ گذشته‌ را با تلاش‌ در آینده‌ جبران‌ کنید.

(مسند الامام‌ الهادی‌ ، ص‌ 304)