لینک باکس وبلاگ پر بازدید ترین لینک باکس ایران و لینک باکس منتخب
لینک باکس وبلاگ پر بازدید ترین لینک باکس ایران و لینک باکس منتخب
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:50 عصر)
به کمک این برنامه دست کسایی که آنلاین هستند و مخفی میشند (در حالت Invisible قرار می گیرند ) رو میشه . بعد از دانلود برنامه آن را از حال زیپ خارخ کرده (برای اینکار روی فایل زیپ شده کلیک راست کنید و گزینه ی Extract All رو بزنید) و فایل Buddycheck-setup.exe را اجرا و برنامه را نصب کنید. بعد از نصب برنامه بر روی آیکن Buddycheck که بر روی دسکتاپ ایجاد شده است کلیک کنید تا برنامه اجرا شود. از منوی account گزینه add/edit را انتخاب کنید و در پنجره باز شده گزینه add را انتخاب کنید. حال آیدی و پسورد خود را وارد کنید و ok را کلیک کنید. سپس بر روی کلید Close کلیک کنید . دوباره به منوی accounts رفته و این بار بر روی Connect کلیک کنید و صبر کنید تا نرم افزار کانکت شود. بعد از کانکت شدن نرم افزار به آیدی شما کل لیست دوستان شما در نرم افزار ظاهر مشود . حال کافیست بر روی آیدی مورد نظر دوبار کلیک کرده تا وضعیت واقعی وی نمایش داده شود. |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:50 عصر)
آمار نشان میدهد که در حدود 6 میلیون ایرانی به شبکه ی اینترنت متصل میشوند . بسیاری از این کاربران به دلایل مختلف شغلی و یا تفریحی روزانه ساعتها به کارهای اینترنتی خود میپردازند ولی باید این موضوع را هم در نظر گرفت که در کشور ما تنها بخش اندکی از کاربران خانگی و قسمتی از کاربران اداری خط تلفن مجزا برای اینترنت را دارا هستند و بسیاری از این کاربران تنها به دلیل وجود امکان تماس تلفنی هنگام اتصال , اتصال خود را قطع میکنند! 1. داشتن یک مودم از نوع V.92 برای اتصال به اینترنت(اکثر مودم های جدید این سیستم را دارا هستند و تفاوت قیمت محسوسی با مودم های نوع V.90 نیز ندارند) |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:50 عصر)
![]() ابتدا دستور زیر را انجام دهید: Control Panel > Administrative Tools > Services سپس با خیالی آسوده گزینه های زیر را "disable" نمایید: Alerter Clipbook Computer Browser Fast User Switching Human Interface Access Devices Indexing Service Messenger Net Logon Netmeeting Remote Desktop Sharing Remote Desktop Help Session Manager Remote Procedure Call Locator Remote Registry Routing & Remote Access Server SSDP Discovery Service TCP/IP NetBIOS Helper Telnet Universal Plug and Play Device Host Upload Manager Windows Time Wireless Zero Configuration Workstation ظرفیت هارد دیسک : ویندوز XP پس از نصب استاندارد، فضایی بیش از 1.5 گیگا بایت از هارد را اشغال می کند.شما با چند تغییر می توانید چند صد مگا بایت را به راحتی از ظرفیت درایو آزاد کنید. برای این کار باید حالت Standby را غیر فعال کنید. این عملکرد در ویندوز XP ، فایل hiberfil.sys در فهرست اصلی را در پارتیشن سیستم قرار می دهد. این موضوع باعث می شود که پس از نصب سیستم، حجمی معادل چند صد مگا بایت از ظرفیت هارد اشغال شود. اگر به عملکرد Standby احتیاجی ندارید، آن را با دستور زیر، غیر فعال کنید: Start>Settings>Control Panel>Power Options>System Standby و بعد تیک جلوی “ Standby activate” را بردارید. Refresh سیستم : Refresh سیستم در ویندوز XP ، در طی زمان احتیاج به یک فضای قابل توجه در حافظه هارد دارد. این عملکرد توسط فرمان زیر انجام می پذیرد: Start>Settings>Control Panel>System>System re-Stablishment همة درایوها را توسط قراردادن تیک جلوی آنها غیر فعال کنید. توجه داشته باشید که این تنظیم فقط باید توسط کاربرهای متبحر انجام شود. به عنوان مثال، هنگام نصب اشتباه یک برنامه یا یک درایو، به راحتی امکان دوباره سازی وضعیت قبلی وجود ندارد. ACDSEE و یک نکته جالب : برخی از برنامه ها برای اینکه همیشه سابقه ای از کارهائی که کاربران انجام میدهند داشته باشند فایلی برای آرشیو کردن آن تدارک میبینند که معمولا پس از مدتی این فایل حجم بسیار بالائی پیدا میکند یکی از این برنامه ها برنامه بسیار سودمند acdsee میباشد. یک بار پس از دیدن حول و حوش 800 عکس متوجه شدم که هارد سیستم به نحو بیسابقه ای پر شده بنابراین به دنبال سر منشا آن گشتم و عاقبت شر آن مزاحم را بصورت موقت از سر سیستم کم کردم . برای اینکه سیستم شما هم برای مدتی بتواند نفسی به راحتی بکشد میتوانید بصورت زیر عمل کنید: با استفاده از search ویندوز به دنبال فایلی به نام imagedb.dtf بگردید و پس از یافتن آن با خیال راحت آن را از روی سیستم پاک کنید لازم به ذکر است که پس از پاک کردن آن خود برنامه acdsee پس از اجرای دوباره، یکبار دیگر این فایل را میسازد البته با حجمی کمتر از175 کیلوبایت. حجم فایلی هم که من پاک کردم چیزی در حدود 300 مگا بایت بود. یعنی چیزی حدود 2000 برابر.البته واضح است که هر از گاهی وقتی متوجه شدید که دوباره هارد دیسکتان بی دلیل پر شده میتوانید دوباره این فایل را پاک کنید. WinZip : از زمان پیدایش ویندوز Me این امکان وجود دارد که بدون هیچ ابزار اضافی مثل WinZip بتوان آرشیوهای فشرده سازی شده را باز کرد. ویندوز XP این آرشیو را به عنوان یک پوشه نشان می دهد که ایجاد یا پیوست فایل ها یا از طریق کلید راست ماوس انجام می شود (Send to) یا همانند یک پوشة نرمال کامل روی آن دو بار کلیک کنید. با این حال، این سیستم یک ایراد مهم دارد: در کامپیوترهای با سرعت پایین، عمل Zip به عنوان ترمزی برای سرعت سیستم به حساب می آید. اگر شما با یک PC با سرعت پایین کار می کنید، توصیه می شود که این عملکرد را غیر فعال کنید، از طریق Start>Run خط فرمان را باز کنید و در سطر فرمان دستور regsvr32 /U zipfldr.dll را تایپ کنید. پس از تایید توسط کلید OK پیغامی ظاهر می شود که عمل غیر فعال کردن با موفقیت انجام پذیرفته است و بعد شما آنرا با OK می بندید. برای فعال کردن دوباره این عملکرد، در همان مسیر قید شده در سطر فرمان دستور regsvr32 zipfldr.dll را وارد کنید. بعد همه چیز دوباره به حالت اولیه خود بر می گردد. یک خطای وحشتناک : RUNDLL32 Caused General Protection Fault in module MMSYSTEM.DLL اعلان خطاهای این چنینی (GPF=General protection Fault) معمولاً توسط مشکلات موجود در فایل System.ini تولید میشوند. DLL ذکر شده در پیغام فوق میتواند برا ی حل مشکل استفاده شود. از Start→search→files or folders به دنبال فایل system.ini بگردید. وقتی آنرا پیدا کردید، بازش کنید. حالا باید یک خط به قسمت Boot آن اضافه کنید. آن قسمت عمدتاً در بالای فایل قرار دارد. خطی که باید به آن اضافه کنید drives= mmsystem.dll است. وقتی این خط را اضافه کردید، باید فایل مذکور را ذخیره کنید و سیستم را reboot کنید. سرعت بخشیدن به عمل استارت در ویندوزهای XP: عمل استارت در ویندوز XP ، سریعتر از سیستم عاملهایی است که تا کنون با آنها کار کرده اید. مدت زمان برگشت از حالت Standby هم با سرعت بیشتری انجام می پذیرد. اما اینکه آیا می شود باز هم سریعتر از این عمل کرد، مطلبی است که ما می خواهیم به کمک یک ابزار کم حجم نرم افزاری از سایت تولیدات میکروسافت به شما نشان دهیم. نام این نرم افزار که برای بهینه کردن و سرعت بخشیدن به استارت در ویندوز XP طراحی شده، BootVis است که به عنوان یک ابزار برای تجزیه و تحلیل بالا آمدن سیستم (Boot)عمل می کند. این تسهیلات ارائه شده به صورت download رایگان، برای جستجوی خطا در سیستم و افزایش سرعت عمل بالا آمدن در نظر گرفته شده است. شما می توانید تمام امکانات استارت را در ویندوز XP تجزیه و تحلیل و بهینه کنید. پس از عمل بهینه سازی، بالا آمدن سیستم به طور معمول زودتر انجام می شود. پس از download کردن این برنامه، آن را به دلخواه خود در یک پوشه ذخیره کنید. سپس فایل BootVis.exe را ( با دو بار کلیک روی آن ) اجرا کنید. پنجره برنامه ای مشابه Explorer ، باز می شود که سمت راست آن خالی است. حال اگر در سطر منوها روی “Trace” کلیک کنید، انتخابی شامل شش option را در مقابل خود خواهید یافت. ترتیب اجرای تک تک option هایی که توسط BootVis جهت بهینه کردن بالا آمدن سیستم در اختیار قرار گذاشته شده، بسیار مهم است. پس از استارت مجدد، BootVis شروع به کار می کند. تا زمانی که BootVis نتیجه تجزیه و تحلیل خود را نشان نداده است، هیچ کاری انجام ندهید. توجه داشته باشید که این عمل چند دقیقه ای طول خواهد کشید. تنظیمات فایل های استارت – بهینه سازی option ها : • Next Boot این option ، کامپیوتر را پس از یک تاخیر زمانی، دوباره استارت می کند و همزمان یک فایل Log می نویسد که شما در آن می توانید زمان جدید بالا آمدن ویندوز XP را به همراه خدمات و برنامه هایی که به صورت همزمان اجرا می شوند، مرور کنید. • Next Boot + Driver Delays در اینجا می توانید متوجه شوید که کدام تاخیر به کدام درایور مربوط می شود. • Next Standby & Resume با کمک اینOption ، امکان انتخاب فایل های Log برای فعال شدن از وضعیت Standby بعدی ایجاد می شود. • Next Hibernate & Resume از این طریق، می توانید زمان فعال شدن بعدی از حالت Standby را اندازه بگیرید. • Optimize System در صورت لزوم، از این قسمت به عنوان آخرین option موجود در منوی Trace براساس تغییر و تنظیمات لازم یا مهم استفاده کنید. این برنامه یک فایل Log ایجاد می کند که در پرونده ای که شما از آنجا این ابزار را استارت کرده اید، ضبط و ذخیره می شود. می توانید فایل های Log را باز کنید و با کلیک روی File و در پی آن روی open ، فایل مربوطه را انتخاب کنید. نمایش مقدار اندازه گیری شده، در یک نمودار گرافیکی پدیدار می شود. به این ترتیب در نگاه اول می توانید تشخیص دهید که تاخیرها در کدام وضعیت استارت ویندوز XP قرار دارند. مشکل عمده، برنامه هایی هستند که در Autostart قرار دارند. مانند Firewall یا Virusscanner ها. همچنین درایورهای برنامه هایی که باید برای هر ویندوزی در دسترس باشند، می توانند روند استارت را کند کنند. در چنین حالتهایی، آن را توسط اجرای دستور msconfig از طریق مسیر Start>Run>msconfig آن از کار بیندازید. پس از اینکه پیکر بندی استارت ویندوز خود را انجام دادید، از منوی Trace ، گزینة “Optimize System” را انتخاب کنید. BootVis کامپیوتر را دوباره استارت می کند و تلاش می کند که فایل های استارت باقیمانده را به عنوان مثال به واسطه عمل Defragement و هارد را مرتب و تنظیم کند. توجه داشته باشید که این فرایند فقط چند دقیقه وقت صرف می کند و شما به هیچ وجه نباید در طول بهینه سازی آن را قطع کنید. از کار انداختن از طریق ورود به Registry : از منوی Start ، گزینه Search را انتخاب کنید و در خط فرمان جستجو regedit را تایپ کنید. با فشار دادن Enter یا کلیک روی ok عملیات جستجو شروع می شود. پس از یافتن regedit، روی آن 2 بار کلیک کرده تا Registry Editor فعال شود و بعد مراحل زیر را اجرا کنید: HKEY-LOKAL-MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows NT\Currentversion\Winlogon در ستون سمت راست صفحه، روی Power Down After Shutdown دو بار کلیک کنید و مقدار آن را از صفر به 1 تغییر دهید. اگر این کلید وجود نداشته باشد، یک نمونه جدید بسازید. برای این منظور در یک فضای خالی در پنجره سمت راست کلیک راست ماوس را فشار دهید و از منوی Context ، New را باز کنید و نام Power Down After Shutdown را وارد کنید و مقدار آن را روی 1 قرار دهید. Power-Management می تواند اغلب علتی برای بروز اشکال باشد. Shutdown کند : بحثهای متعدد نشان می دهند که کامپیوتر همیشه Hang نمی کند، بلکه سیستم به مدت زمان بسیار زیادی برای Shutdown احتیاج دارد. اغلب، علت این امر استفاده از برنامه هایی است که هنگام استارت سیستم در پیش زمینه اجرا می شوند و هنگامِ پایان کار سیستم دوباره باید بسته شوند. ابتدا کنترل کنید که کدام برنامه در پیش زمینه در جریان است و به کدامیک از آنها لزوماً احتیاج نیست ( مانند MSN-Messenger). برای این منظور در قسمت run، عبارت msconfig را تایپ کنید. در پنجره ای که باز می شود، آن را به System Start تغییر وضعیت دهید. شما لیستی از برنامه ها را مشاهده می کنید که به صورت اتوماتیک اجرا می شوند. با حذف علامت تیک، مانع از این می شوید که استفاده و راه اندازی این برنامه در استارت مجدد، دوباره اجرا شود. در مواجهه با برنامه های سر سخت، فقط دستور پر قدرت خاتمه می تواند آنها را ببندد. به همین دلیل، Registry Editor را استارت کنید و فرمان زیر را اجرا کنید: HKEY-CURRENT-USER\Control Panel\Desktop سپس پارامتر “Wait-To Kill APP Timeout” را در نیمه راست پنجره انتخاب کنید و مقدار تنظیم استاندارد را از 20000 میلی ثانیه (20ثانیه) به 200 میلی ثانیه (2ثانیه) تغییر دهید. پایان یافتن این زمان، به پارامتر “Auto End Task” بستگی دارد که آیا Application به صورت اتوماتیک پایان می پذیرد، یا تازه پس از سؤال توسط کاربر Auto End Task به طور استاندارد مقدار صفر را دارد. این بدان معنی است که ویندوز XP منتظر پایان Application می ماند و اگر ممکن نباشد، پیغام خطا می دهد. اگر مقدار روی 1 قرار گرفته باشد، ویندوز XP بلافاصله همه Application هایی را که بی اثرند، به طور اتوماتیک می بندد. اگر در کامپیوتر خود از کارت گرافیکی با این نوشتة روی تراشه nVIDIA استفاده می کنید (کارتهای gForce ، TNT ، MX ، Ti) ، این امکان وجود دارد که بکارگیری " Nvidia Driver Helper Service " سبب کُند کار کردن شود. در قسمت Control Panel ، آیکون Administrative Tools را باز و بعد Services را انتخاب کنید. سپس “Nvidia Driver Helper Service” را جستجو کنید و روی آن 2 بار کلیک کنید و از درون پنجره ای که باز می شود، General را انتخاب کرده و در قسمت Startup Type ، گزینه Disable را انتخاب کنید. گاهی پس از نصب ویندوز XP ، کامپیوتر به صورت اتوماتیک خاموش نمی شود. به عبارت دیگر عمل Shutdown انجام نمی پذیرد. در اینجا ضمن بیان علل این مشکل، راه حلهای مناسبی نیز برای رفع آن ذکر می شود. پس از اینکه ویندوز XP را با موفقیت نصب کردید، متوجه می شوید که فرمان Shutdown به طور اتوماتیک عمل نمی کند. در حالی که در سیستم عامل های قبلی مانند Win 98 ، 2000 و Me بدون مشکل کار می کرد. این اشکال حتی شدید تر هم می تواند بروز کند. به این شکل که ویندوز هنگام Shutdown ، به اصطلاح Hang می کند. سپس پیام "saving your setting" بر روی صفحه مانیتور نمایان می شود و پس از آن دیگر هیچ عکس العملی را مشاهده نمی کنید. کامپیوتر از حرکت باز می ایستد و مکان نما بدون توقف، طوری که انگار به صفحه مانیتور چسبیده شده باشد، بی حرکت می ماند. کسی که این مشکلات را نشناسد، Shutdown بی نهایت آهسته کامپیوتر پس از نصب ویندوز XP، او را سریع عصبانی می کند. اگر شما هنگام Shutdown کامپیوتر خود دچار مشکل شدید، در زیر پیشنهاد و راه حل مناسب را خواهید یافت. صفحه تبلیغی میکروسافت که در ابتدای بالا آمدن سیستم پدیدار می شود، می تواند اولین اشکال از جانب میکروسافت باشد و سبب بروز این مشکل شود. این مشکل تحت شرایط مشخصی ظاهر می شود و به عنوان حل مستقیم مشکل، باید با تیم پشتیبانی شرکت میکروسافت تماس گرفت. به عنوان راهکار دوم، اگر صفحه تبلیغ میکروسافت را غیر فعال کنید، امکان دارد که این مشکل حل شود. برای غیر فعال کردن این صفحه، از طریق منوی Start، قسمت Control Panel را باز کنید و در آنجا دو بار روی آیکون Users & Password کلیک کنید. در درون پنجره ای که باز می شود، قسمت "تغییر نوع صفحه کاربر" را انتخاب کنید. در صفحه بعدی، کلیک Use Welcome Page را از بین ببرید. به واسطه کلیک روی قسمت Option Save، تنظیمات و تغییرات ضبط می شوند و شما هنگام ظاهر شدن مجدد صفحه تبلیغ، آگهی کلاسیک و قدیمی Windows 2000 را مشاهده می کنید. سخت افزارهای اضافه شده به سیستم نیز می توانند مشکل آفرین باشند. کارت صدا و کارتهای گرافیک با تراشه Kyro از این دسته هستند. مشکل کارت صدا اگر کارت صدایی از نوع Sound Blaster Live! /Value/5.1 در کامپیوتر خود نصب کرده اید، امکان دارد که این مشکل برای شما به وجود بیاید. قبل از اینکه سیستم هنگام Shutdown بایستد، برای مدت زمانی طولانی هیچ اتفاقی نمی افتد و یا اینکه شما پیغامی را تحت این عنوان " Devldr.exe پایان یافت،" دریافت می کنید. در این حالت، راه حلهای مختلفی وجود دارد. به عنوان اولین راه حل، جدیدترین درایور کارت صدا را از سایت پشتیبانی شرکت سازنده آن کارت صدا تهیه کنید. اغلب اوقات، مشکل بدین ترتیب رفع می شود. علت اصلی بروز این مشکل، تداخل با فایل Devldr.exe است که این فایل مورد استفاده “LiveWar” واقع می شود. جدیدترین نسخه این نرم افزار را مستقیماً از سایت www.liveService.com روی کامپیوتر خود نصب کنید. سرانجام می توانید فایل Devldr.exe را در " Modus ایمن شده " به واسطه تغییر نام از کار بیندازید. برای این منظور، پس از تست اتوماتیک کامپیوتر، کلید F8 را فشار دهید و از منوی "Option Modus ایمن شده" را انتخاب کنید. پس از مرحله بالا آمدن سیستم (Boot)، پنجره Windows Explorer را باز کنید و در فهرست،../Windows/System32 فایل Devldr.exe را جستجو کنید. سپس این فایل را به اسم دیگری مانند Devldr.ex1 تغییر نام دهید. پس از انجام مرحله Reboot عادی، قاعدتاً هیچ گونه مشکلی نباید پدیدار شود. سخت افزار : یکی دیگر از مواردی که می تواند مشکل ساز باشد، سخت افزاری است که با ویندوز XP سازگار نیست، یا به عنوان سخت افزار سازگار با سیستم شناخته نمی شود. به عنوان مثال، مادر بردهای Asus P2BF و Gigabyte GA6BX-C براساس قابلیت ACPI طراحی نشده اند و این کارکرد ACPI در روند Setup ویندوز XP تعریف و ایجاد نمی شود. این موضوع در مورد مادر بردهای با تاریخهای قدیمی صدق می کند و ACPI را یا اصلاً پشتیبانی نمی کند یا این کار را به صورت ناقص انجام می دهد. اگر از کارتهای گرافیک با نوشته II Kyro روی تراشه آن، استفاده می کنید و ناگهان شاهد به هم ریختن Windows XP می شوید، به احتمال زیاد مشکل درایور دارید. از سایت PowerVR Technologies ، جدیدترین درایور را Download کرده و آن را روی کامپیوتر خود نصب کنید. این کار باید در حل مشکل به شما کمک کند. یکی دیگر از منابع بروز این مشکل، اتصال یا پورت USB کامپیوتر است. از طریق Control Panel/System/Hardware ، قسمت Device Manager را باز کنید و روی علامت بعلاوه (+) که در سمت چپ “Controllers – USB” قرار دارد، کلیک کنید. اگر در اینجا به دو شاخه ورودی برخورد کردید، مثلاً دو تا “ USB Root Hub” ، آن وقت با کلید سمت راست ماوس روی دومین ورودی ( پایینی ) کلیک کنید و از منوی Context گزینه disabled ( غیرفعال ) را انتخاب کنید. برای حالتی که در کامپیوتر 4 اتصال USB وجود دارد، سومین مجرای ورودی “ USB Root Hub” را جستجو کنید و آن را غیرفعال کنید. اگر در یک Device عبارت “higher Universal Serial Bus Controllers” یا VIA Rev 5 دو بار یا سه بار ظاهر شد، همین مراحل را انجام دهید. با برنامه هایی چون Litestep , Talisma , NextStart میتوانید interface ویندوز خود را تغییر دهید: وقتی Explorer را با یک shell جدید جایگزین میکنید یک Interface جدید برای کار با ویندوز ایجاد نمودیه اید.Shell های متنوع ، شکل های متفاوتی به desktop شما میدهند.منظور از shell همان Interface ویندوز است.Listestep محیط سیستم عامل شما را شبیه به محیط لینوکس میکند.با NextStart میتوانید منو های دلخواه خود را بسازید.پس از نصب هر کدام از نرم افزار های مذکور، مستندات آن را مطالعه کنید تا بدانید چگونه باید آنرا از ویندوز خود حذف نمایید.این برنامه ها Shell پیش فرض را به خود اختصاص میدهند.و این عمل با تغییر خطی در فایل System.ini انجام میپذیرد.دقت کنید قبل از حذف این گونه برنامه ها ، Shell پیش فرض سیستم را انتخاب کنید چرا که ممکن است پیغام خطایی مبنی بر نصب مجدد ویندوز دریافت کنید و این بخاطر آنست که ویندوز به دنبال Shell قدیمی خود میگردد ولی آنرا نمی یابد!در این حالت باید دیسک Start-up را گذاشته و عملیات زیر را انجام دهید : - ابتدا از دیسک Start-up دستگاه را بوت نماید وگزینه Start computer without CD-ROM Support را انتخاب نموده و منتظر شوید تا خط فرمان A:> ظاهر شود. - edit C:\windows\system.ini را تایپ نموده و Enter را بزنید. محیط edit برای System.ini باز شده خطی را که با shell=’ ‘ شروع میشود بیابید. - این خط را به Shells explorer.exe تغییر دهید. File و سپس Save را انتخاب و به دنبال آن File سپس Exit را برگزینید. ویندوز خود را restart نمایید. Serenade یک shell فشرده جایگزین برای ویندوز است. این نرم افزار با محیط کاملاً جدیدی جایگزین desktop ویندوز میشود و در ضمن منابع کمتری را از نظر حافظه، پروسسور، و فضای هارد نسبت به ویندوز استفاده میکند. با دوبار کلیک بر روی S5 (که البته پس از Unzip نمودن فایل S5 alpha3 آیکون آنرا خواهید دید) این برنامه اجرا میشود. Wallpaper background مثل ویندوز بوده و برنامههای کاربردی در سمت چپ بالای صفحه قرار دارند. تمامی فولدرها و applicationها در آن باز هستند. نام فولدرها نمایش داده نمیشود.میتوانید برنامه را با راست کلیک و انتخاب گزینه Close ببندید! همچنین برنامه های دیگری وجد دارند که میتوانید از Interface ویندوز به آنها سوییچ کنید، در حالی که هنوز ازمنوهای ویندوز استفاده میکنید.به عبارت دیگرExplorer shell را تغییر نمیدهد بلکه ظاهر آن را تغییر میدهید.از جمله این برنامه ها EFX , Chroma , WindowsBlinds هستند. EFX برنامه کوچک و 90 کللوبایتی است که بر روی ویندوز های 95 و 98 و NT نصب می شود و با 5 سطح مختلف وجود دارد و می توانید از Skinz شکل های مختلفی را دانلود کنید. Chroma دارای skinهای متفاوتی است که برخی از آنها بسیار خوب هستند. جدا از NT بر روی تمامی نسخههای ویندوز اجرا میشود. WindowBlinds که با تمام نسخه های ویندوز کار میکند و چنانچه سرعت کامپیوتر شما نیز کم باشد . به سرعت اجرا شده و کار میکند. امنیت را افزایش دهید : کشف جدید ضعف امنیتی در برنامه های بازی مایکروسافت، به هکرها امکان می دهد تا کامپیوتر شما را کنترل کنند. توجه به امنیت کامپیوتر را سر لوحه برنامه های خود قرار دهید. برای رفع این مشکل باید از طریق سایت Microsoft’s Explanation و Download کردن یک برنامه اقدام کنید. این برنامه برای سیستمهای ویندوز XP، ME و 98 مناسب است. برای اطمینان کامل، باید در طول سال مواظب باشید. در مورد جدیدترین ویروسها آگاه باشید و با استفاده از نرم افزارهای مختلف از کامپیوتر خود حفاظت کنید. جلوگیری از آگهی ها : در سال 2002 کار بران رایانه از دست Adware که یک نوع نرم افزار آگهی می باشد، خسته شده بودند. معمولاً Adware به صورت نرم افزار مقیم در قسمتی از حافظه کامپیوتر جایگزین می شود و کارش این است که بدون رضایت شما یا سایت مورد استفاده، Link های آگهی را روی صفحات اینترنتی ظاهر می کند. بهترین راه جلوگیری از ورود Adware به رایانه، دقت کردن در Download نرم افزارها است. برای این منظور می توان از سایت Scumware.com استفاده نمود. این سایت می تواند مشخص کند که چنین نرم افزارهایی در کامپیوتر شما وجود دارند یا خیر. کنترل آگهی ها .پنجره های آگهی ها مانند علفهای هرز در اینترنت ظاهر می شوند .نرم افزارهای Ad Subtract Pro و Zone Alarm Pro می توانند پنجره آگهی های ناخواسته را غربال کنند. همچنین toolbar جدید و کم حجم google که نصب آن را به خاطر مزایای فراوان به تمام کاربران عزیز توضیه می کنم . به دلیل این که بیشتر پنجره های آگهی ها با استفاده از Java ساخته شده اند، می توان با غیرفعال کردن Java Support از ظاهر شدن آنها جلوگیری کنید. در Netscape Navigator بخش Edit و بعد Preferences را انتخاب کنید. در بخش Advanced علامت Enable Java را حذف کرده و کلید Ok را کلیک نمایید. در Internet Explorer 5.X ، بخش Tools و بعد Internet Options را انتخاب کنید. بعد به ترتیب Internet Zone , Security tab و Custom Level را انتخاب کنید. در بخش Settings به دنبال Active ing گشته و آن را غیرفعال کرده و بعد Ok را کلیک کنید. ویندوز را وارسی کنید اگر جدیداً یک رایانه یا متعلقات مربوطه یا حتی نرم افزار جدید گرفته اید، شاید وقت آن باشد تا رایانه خود را وارسی کنید. همیشه قبل از این که از برنامه ای جدید یا متعلقات جدید استفاده کنید، رایانه خود را آزمایش کنید و مطمئن شوید که ویندوز سالم است. برای مثال وارسی کنید که رایانه شما Driver های مناسب را داشته باشد. اول باید از برنامه Windows Update استفاده کنید تا به طور خودکار ویندوز XP، Me یا 98 را وارسی کند. این برنامه در فهرست Tools است. در ضمن می توانید از Homepage سایت تولیدکنندگان نرم افزارتان استفاده کنید. برای Driver ها می توانید از سایت pcworld بخش Driver Update استفاده کنید. قدرت رایانه خود را افزایش دهید : اگر رایانه شما قدیمی است و به دنبال خریدن رایانه جدید نیستید، بعضی از سخت افزارها می توانند سیستم قدیمی شما را، با هزینه اندکی، پر قدرت تر کنند حذف کردن فایلهای اضافی : کامپیوتر، فایلهای زیادی در هنگام Backup خودکار و ترمیم هارد دیسک تولید می کند که استفاده ای ندارند و حجم زیادی را اشغال می کنند. این فایلها با پسوندهای “ Bak” یا “ Chk” بوده و باید حذف شوند. در واقع خیلی از فایلهای بی استفاده در کامپیوتر وجود دارند که در طول زمان تعداد این فایلها زیاد شده و قدرت یک رایانه سریع را به سطح رایانه های 286 تنزل می دهند. برنامه هایی مانند Real One Player طوری تنظیم شده اند که دائماً در اینترنت به دنبال Update کردن نرم افزار خود هستند. شما خودتان می توانید به دنبال Update بگردید و نیازی به چنین برنامه هایی در حافظه ندارید. برای این منظور به فهرست Start و Run بروید و کلمه Msconfig را تایپ کنید. سپس کلید ok را فشار دهید تا یک فهرست اطلاعاتی Start-up ظاهر شود. در این بخش می توانید برنامه هایی که با هر بار بالا آمدن سیستم (boot) فعال می شوند را مشخص کرده و سپس هر برنامه ای را که بخواهید غیر فعال نمایید. با تشکر-رضا رزاقی پی نوشت : تمام حق و حقوق این مطلب متعلق است به جناب رضا رزاقی و استفاده از این مطلب منوط به کسب اجازه از مدیریت P30world میباشد! |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:50 عصر)
|
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:44 عصر)
ارتباط دو کامپیوتر از طریق خط تلفن, شبکه
در این مبحث به آموزش ارتباط دو کامپیوتر که ترجیحا سیستم عامل ویندوز XP را دارند خواهیم پرداخت. در این ارتباط ما از Incoming Dial-Up Connection استفاده می کنیم. یقینا این تنها روش برای ارتباط میان دو سیستم نیست. شما می توانید از کابل link موازی یا سریال، USB، یا حتی تکنولوژی بی سیم مادون قرمز موسوم به Infrared و یا Bluetooth برای ارتباط، استفاده کنید. آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که خواسته باشید از بیرون از منزل مثلا در اداره به کامپیوتر شخصی خود دسترسی داشته باشید یا حتی برعکس؟ یا مثلا سایتی را طراحی کرده اید و اکنون می خواهید در یک زمان معین بدون انتقال آن به اینترنت، سرعت بارگذاری صفحات آن را به صاحب کار نشان دهید؟ یا از اینترنت دایمی اداره تان استفاده کنید؟ ( که خیلی ها رو دیدم همین کار رو انجام می دن و کلی ذوق می کنند ). یا به طور کلی تر از منابع متصل به سیستم مانند چاپگر یا اسکنر استفاده کنید؟ قبل از این که استارت کار را بزنیم توجه کنید که ویندوز XP در یک زمان از یک اتصال تلفنی و نه بیشتر استفاده می کند. اگر تعداد بیشتری سیستم را می خواهید از این طریق به هم وصل کنید باید سراغ Windows ???? Server و یاWindows.Net Server ???? را بگیرید. زیرا این ویندوزها هیچ محدودیتی ندارند و حتی به مراتب کار با آن ها جالب تر است. بهتر است که بدانید در این وضعیت سرعت انتقال داده ها ما بین ??.? تا Kbps ??.? خواهد بود حتی اگر دو کامپیوتر از مودم های ?? Kbps استفاده کنند، چرا که برای سرعت بالاتر باید بین شرکت مخابرات و کامپیوتر سرور خط تلفن دیجیتال E? و یا در خارج T? کشیده شده باشد. البته این عمل ضعف بسیار بالایی دارد و آن هم مسائل امنیتی است که از طریق ترفندهای مختلف قابل حل است. هنگامی که یک Dialup Server را تنظیم می کنید، بصورت پیش گزیده، توانایی استفاده از منابع به اشتراک گذاشته شده تمام شبکه نیز داده می شود، و این موضوع هر چند جالب و مفید است اما می تواند بسیار خطرناک نیز باشد. البته تنها کاربرانی می توانند به یک کامپیوتر Dialup Server متصل شوند که برایشان سطح دسترسی تعریف شده باشد. اما چنان چه اسم و رمز کاربری تصادفا یا عمدا در اختیار یک فرد مشکل دار و با نیت سوء قرار گیرد، قطعا همه شبکه در خطر خواهد بود. ضمنا سیستم فایل NTFS و تنظیم صحیح حق دسترسی ها می تواند مفید باشد، اما کافی نیست. علاوه بر این که اگر از دیوار آتش استفاده می کنید، کاربرد Dialup Server باعث رد شدن آن خواهد شد و هکرها به راحتی می توانند آن را دور بزنند و به شبکه نفوذ و اعمال خویش را تحقق بخشند. بنابراین در استفاده از آن دقت کنید و در شبکه های وسیع حتی الامکان از انجام آن خودداری کنید. اما تنظیم سرور و استفاده از باز شماره گیری (Callback): به عنوان یک اصل بدیهی ابتدا از تنظیمات مودمتان و درستی کارکرد آن مطمئن شوید. سپس مراحل زیر را به دقت طی کنید: ?) با یک حساب دارای سطح دسترسی مدیر ( Administrator) وارد ویندوز شوید. ?) به قسمت Network Connections بروید ( به کنترل پانل و از آنجا Network Connections را انتخاب کنید). ?) بر روی Create a new connection که در پانل سمت چپ واقع شده است، کلیک کنید. پنجره اولی که باز می شود برای خوش آمد گویی و معرفی است، کلید Next را بفشارید. ?) در پنجره بعدی که مطابق شکل زیر است گزینه ی آخر یعنی Set up an advanced connection را انتخاب کنید و Next را بفشارید. Step 4 ![]() ?) در پنجره بعد گزینه ی اول را انتخاب و مجددا کلیک Next را بفشارید. Step 5 ![]() ?) در پنجره بعد مودمی را که می خواهید به درخواست های اتصال پا سخگو باشد، انتخاب کنید. دقت کنید که بر اساس تاکید خود مایکروسافت هم تنها یک اتصال همزمان ممکن است. از طریق کلید Properties هم می توانید ویژگی های مودم انتخاب شده را تغییر دهید . پیشنهاد می شود آن ها را در همان حالت دیفالت یا پیش فرض نگه دارید و با فشردن کلید Next به مرحله ی بعدی بروید. Step 6 ![]() ?) در پنجره بعدی باید معلوم کنید که آیا می خواهید VPN -Virtual Private Network را پشتیبانی کنید؟ بهتر است همان حالت دیفالت که No می باشد را انتخاب و به پنجره بعدی بروید. 8) در این پنجره فهرست کاربران ویندوز نمایش داده می شود. می توانید از طریق فشردن کلید Add یک حساب کاربری در ان سیستم برای خود ایجاد کنید . پس از پر کردن فیلدهای کادر New User کلید Ok را بفشارید، هم اکنون حساب کاربرای شما ایجاد شده و در لیست قرار گرفته است به کمک کلید Properties می توانید رمزعبور کاربر را تغییر دهید . اما تب Callback که در این پنجره قرار گرفته برای چیست؟ همان گونه که از اسم آن پیداست اگر شما بازشماره گیری را فعال کنید، پس از اتصال شماره گیرنده به کامپیوتر و بررسی درستی اجازه ورود، ارتباط قطع می شود و Dialup Server با شماره هایی که از شماره گیرنده دریافت کرده است و یا شما تعیین کرده اید، تماس خواهد گرفت. Step 8 ![]() در این تب سه گزینه رادیویی وجود دارد اولی Do not allow callback که این امکان را غیر فعال می کند و بصورت دیفالت انتخاب شده است. دومی Allow the caller to set the callback number که اگر آن را انتخاب کنید پس از ارتباط پنجره ای ظاهر خواهد شد که تقاضای شماره تلفن می کند. این در مواقعی مفید است که بخواهید هزینه تماس بر عهده Dialup Server باشد. گزینه سوم یعنی Allow use the following callback number نیز به شما این امکان را می دهد که از قبل شماره را مشخص کنید که از نظر امنیتی اهمیت دارد. در این حالت فقط از یکجا و با یک شماره تلفن می توان تماس گرفت و نه از جای دیگر. ?) در پنجره بعدی گزینه های مربوط به شبکه نشان داده می شود. برای غیر فعال کردن امکان دسترسی به شبکه محلی، بر روی گزینه ی Internet Protocol - TCP/IP دو بار کلیک کنید و در پنجره ای که ظاهر می شود، گزینه Allow Callers to access my local area network را غیر فعال کنید. اگر از برنامه هایی استفاده می کنید که نیاز به دانستن شماره IP کامپیوتر مقابل دارند، مانند بازی های تحت شبکه و یا برنامه VNC می توانید در قسمت TCP/IP شماره IP مشخصی را برای کامپیوتر متصل شده تعیین کنید. در غیر اینصورت شماره به وسیله DHCP برنامه به صورت خودکار داده می شود. Step 9 ![]() ??) در این مرحله کار به اتمام می رسد و با فشار کلید Finish می توانید حاصل کار خود را که ایجاد یه Incoming ساده است در قسمت Network Connections ببینید. حال شما به سراغ سیستم دیگر بروید و همان گونه که یک کانکشن دیال آپ برای اتصال به اینترت و آی اس پی تان در قبل می ساخته اید، ایجاد کنید. اینبار به جای کلمه عبور و اسم رمز مقادیر قبلی را که در بند ? ذکر شد وارد کنید و بجای تلفن، شماره تلفن Dialup Server را. توجه! توجه! اگر پس از اتمام مراحل کار, مودم شما به تماس ها پاسخ نمی دهد به قسمت Properties مودمتان واز آنجا به تب Advanced بروید و در کادر Extra Initialization commands عبارت ats?=x را وارد کنید که در آن x بیانگر تعداد زنگ هایی است که پس از آن مودم به تلفن پاسخ می دهد . برای مثال ats?=? پس از یک زنگ به تلفن پاسخ می دهد . ![]() |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:44 عصر)
راه اندازی تلویزیون اینترنتی توسط Ieee، ویژه ی مهندسی برق
IEEE رسما تلویزیون اینترنتی خود را در سپتامبر 2007 بر روی پایگاه اینترنتی IEEE.tv راه اندازی کرد. به گزارش خبرنگار الکترونیوز، IEEE.tv یک شبکه ی تلویزیونی اینترنتی می باشد که برنامه هایی در زمینه ی تکنولوژی و مهندسی پخش می کند. این برنامه های تلویزیونی توسط اعضای IEEE تولید می شوند. در ابتدا نسخه ی آزمایشی این سایت در آگوست سال 2006 راه اندازی گشت. هم اکنون IEEE.tv شامل دو دسته برنامه می باشد؛یک دسته برنامه هائی که در دسترس عموم می باشد و دسته ی دیگر برنامه هایی می باشند که تنها توسط اعضای IEEE قابل مشاهده اند. امکانات جدیدی نیز در سایت تعبیه شده است، از جمله دسترسی به فرمت ویدئوئی فلش، لیست پربازدیدترین ویدئو ها، لیست ویئوهایی که اخیرا اضافه گشته اند، و نیز گزینه های مختلفی برای RSS feeds. امکانات اضافی دیگری همچون دانلود ویدئوها و شخصی سازی صفحات برای اعضای IEEE در نظر گرفته شده است. در سال 2007، موسسه ی IEEE یک گروه مشاور برای IEEE.tv به منظور تعیین خط مشی و چشم انداز برنامه های آن منصوب کرد که شامل افراد ذیل می باشد: چارلز دیجز، مدیر اجرائی دیوید گرین، استاد مهندسی برق و کامپیوتر، دانشگاه آلاباما بیرمنگام، انگلستان تام گورلی، مشاور پخش تلویزیونی ویلیام هایس، مدیر بخش مهندسی و تکنولوژی سیسیلیا جانکووسکی، رئیس بخش مدیریت، فعالیت های منطقه ای IEEE لیزا لازارک، دانشجوی Ph.D.، دانشگاه آکسفورد،انگلستان؛ داوطلب IEEE GOLD برای اطلاعات بیشتر در مورد برنامه های موجود، می توانید به سایت IEEE.tv مراجعه نمائید. ![]() |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:41 عصر)
نویسنده مقاله : بهروز کمالیان RootKitها برنامه هایی هستند که از نظر ساختار کاری بسیار شبیه Trojan ها و Backdoor ها هستند ولی با این تفاوت که شناسایی RootKit بسیار مشکلتر از درب های پشتی است زیرا RootKit ها علاوه بر اینکه به عنوان یک برنامه کاربردی خارجی مثل شنونده Netcat و ابزارهای درب پشتی مثل Sub7 بر روی سیستم اجرا می شوند بلکه جایگزین برنامه های اجرایی مهم سیستم عامل و در گاهی مواقع جایگزین خود هسته کرنل می شوند و به هکرها این اجازه را می دهند که از طریق درب پشتی و پنهان شدن در عمق سیستم عامل به آن نفوذ کنند و مدت زیادی با خیال راحت با نصب ردیابها ( Sniffer ) و دیگر برنامه های مانیتورینگ بر روی سیستم اطلاعاتی را که نیاز دارند بدست آورند. در دنیای هکرها دو نوع RootKit اصلی وجود دارد که هر کدام تعریف جداگانه ای دارند. 1- RootKit سنتی: RootKit های سنتی با شناسایی اولین RootKit بسیار قدرتمند در اویل سال 1990 در طول یک دهه گسترش پیدا کردند و تا آنجا پیش رفتند که امروزه انواع مختلفی از RootKit های سنتی وجود دارند که به طور عملی خودشان نصب شده و به هکرها اجازه می دهند که به سرعت سیستم قربانی را فتح کنند. RootKit های سنتی برای سیستم عامل های مختلف نوشته شده اند ولی به طور سنتی بر روی سیستم های یونیکس مثلHP-UX - AIX - Linux - Solaris - SunOS و از این قبیل تمرکز کرده اند. ولی برای ویندوزهای سرور مثل NT/2000 نیز RootKit هایی نوشته شده اند که جایگزین کتابخانه های پیوند پویا ( DLL ) شده و یا سیستم را تغییر می دهند ولی تعداد زیادی از RootKit ها برای سیستم های یونیکس نوشته شده اند. RootKit ها اجازه دسترسی Root یا Administrator را به ما نمی دهند و ما هنگامی قادر به نصب آْنها بر روی یک سیستم هستیم که دسترسی ریشه ای و مدیر یک سیستم را توسط روش های دیگری مثل سرریز بافر ... به دست آورده باشیم. بنابراین یک RootKit یک سری ابزارهایی است که با پیاده سازی یک درب پشتی ( Backdoor ) و پنهان کردن مدارک استفاده از سیستم و ردپاها به هکر اجازه نگهداری دسترسی سطح ریشه را می دهد. ساختار کار تروجن ها به این صورت است که فایلی را در داخل هسته سیستم مثل پوشه System32 اضافه می کند و این فایل تمامی پسوردهای قربانی را Log کرده و برای هکر می فرستد و یا با باز کردن پورتی اجازه ورود هکر را از طریق پورت باز شده می دهد ولی RootKit های سنتی به جای اینکه فایلی در هسته سیستم قربانی اضافه کنند، سرویسها و فایل های اصلی و مهم سیستم عامل قربانی را با یک نسخه تغییر یافته آن که عملیاتی مخرب انجام می دهد جایگزین می کنند. برای مثال RootKit های معروف در سیستم های یونیکس برنامه /bin/loginرا که یکی از اساسی ترین ابزارهای امنیتی در Unix است را با یک نسخه تغییر یافته که شامل یک کلمه عبور درب پشتی برای دسترسی سطح ریشه می باشد عوض می کنند. سیستم های یونیکس از برنامه /bin/login برای جمع آوری و تست UserID های کلمات عبور استفاده می کند. /bin/login شناسه کاربری و پسورد تایپ شده توسط کاربر را با فایل پسوردها مقایسه می کند تا تعیین کند که پسورد داده شده توسط کاربر صحیح است یا خیر. اگر پسورد داده شده درست باشد روتین /bin/loginبه آن User اجازه ورود به سیستم را می دهد. خب با این توضیحی که دادیم فرض کنید که یک RootKit این برنامه را با برنامه نوشته شده خود عوض کند. اگر هکر از پسورد ریشه درب پشتی استفاده کند، برنامه /bin/login تغییر یافته و اجازه دسترسی به سیستم را می دهد. حتی اگر مدیر سیستم پسورد ریشه اصلی را عوض کند، هکر هنوز می تواند با استفاده از کلمه عبور ریشه درب پشتی به سیستم وارد شود. بنابراین یک روتین RootKit ، /bin/login یک درب پشتی است زیرا می تواند برای دور زدن کنترل های امنیتی نرمال سیستم مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر آن یک اسب تروا هم هست زیرا فقط چهره آن یک برنامه نرمال و زیبای Login است ولی در اصل یک Backdoor است. اکثر RootKit ها سرویس ها و برنامه هایی مثل DU - Find - Ifconfig - Login - ls - Netstat - ps را با RootKit خود جابه جا می کنند. هر یک از این برنامه های سیستمی با یک اسب تروای منحصر به فرد جایگزین می شود که عملکرد آنها شبیه به برنامه عادی است. همه این برنامه های Unix مانند چشم و گوش های مدیران سیستم می باشد که تعیین می کنند چه فایل ها و سرویس هایی در حال اجرا هستند. هکرها با پوشاندن چشم و گوشهای مدیران سیستم که توسط RootKit انجام می شود می توانند به صورت موثری حضورشان را در یک سیستم مخفی نگه دارند. linux RootKit 5 ( lrk5 ) و Tornkit دو نمونه از RootKit های سنتی هستند که برای سیستم های Linux و Solaris نوشته شده اند و در سایت آشیانه می توانید این RootKit ها را پیدا کنید. این RootKit ها به محض نصب شدن در سیستم قربانی خود را با سرویس های حیاتی و مهم سیستم عامل که در بالا ذکر شد جایگزین می کنند. 2- RootKit سطح هسته : این نوع از RootKit ها نسبت به نوع سنتی بسیار حرفه ای تر هستند و از نظر سطح پنهان سازی بسیار پا را فراتر از نوع سنتی گذاشته اند زیرا این RootKit ها در سطح ریشه پیاده سازی می شوند و این کار شناسایی و کنترل کردن آنها را بسیار مشکل تر کرده است. RootKit های سطح هسته به ما کنترل کاملی از سیستم اصلی و یک امکان قدرتمند برای جایگیری می دهد. یک هکر با ایجاد تغییرات اساسی در خود هسته، می تواند سیستم را در سطحی بسیار اساسی کنترل کرده و قدرت زیادی برای دسترسی به درب پشتی و پنهان شدن در ماشین را به دست آورد. خود هسته در حالی که یک کرنل زیبا و کارآمد به نظر می رسد تبدیل به یک اسب تروا می شود و در حقیقت Kernel فاسد می شود ولی صاحب سیستم از این موضوع بی خبر می ماند. درحالی که یک RootKit سنتی جایگزین برنامه های سیستمی حیاتی مثل برنامه های ifconfig - ls ... می شود ، یک RootKit سطح هسته در حقیقت جایگزین هسته می شود و یا آن را تغییر می دهد. تمامی فایل ها - دستورها - پردازشها و فعالیت های شبکه ای در سیستم آلوده به RootKit هسته پنهان می شوند و تمامی اعمال به سود هکر ضبط می شود. اغلب RootKit های سطح ریشه توسطLKM ها پیاده سازی می شوند. نصب RootKit های سطح هسته ای که توسطLKM ها پیاده سازی شده باشد، بسیار راحت است. برای مثال برای نصبKnrak Rootkit که برای هسته لینوکس نوشته شده است، یک هکر که با Account سطح ریشه یا همان Root به آن سیستم وصل است تنها کافی است insmod knark.o, را تایپ کند و ماژول نصب می شود و منتظر دستورات هکر می ماند و حتی نیازی به بوت کردن دوباره سیستم هم ندارد. RootKit های سطح هسته برای ویندوز NT هم وجود دارند که یک Patch را بر روی خود هسته اجرایی ویندوز NT بدون استفاده ازLKM ها اعمال می کند. چند تا از معروف ترین RootKit های سطح هسته Knrak و Adore برای سیستم های لینوکس ، Plasmoid برای سیستم های Solaris و RootKit سطح هسته ویندوز NT برای سیستم های سرور ویندوز نام دارند که همگی در لینک RootKit در سایت آشیانه برای اعضای سایت قرار داده شده اند. راه های مقابله با RootKit های سنتی و RootKit های سطح هسته مهمترین راه دفاع در برابر RootKit ها اجازه ندادن به هکرها در دسترسی به حساب مدیر است. همانطور که در بالا ذکر شد یک هکر برای نصب یک RootKit باید دسترسی سطح ریشه داشته باشد و اگر ما بتوانیم همیشه راه های نفوذ و آسیب های جدید سیستم عاملمان را شناسایی و آنها را از بین ببریم شانس دستیابی هکر به حساب ریشه سیستم خود را تقریباً به صفر رسانده ایم. در مرحله بعد اگر فرض کنیم که با بی احتیاطی ما ، هکری توانست بر روی سیستم ما RootKit نصب کند، یکی از راه های تست این که سیستم ما RootKit شده است یا خیر استفاده از دستورEcho است. تعداد بسیار کمی از RootKit ها ، دستور echo را که برای لیست کردن محتویات یک دایرکتوری می باشد تروا می کنند و اکثر RootKit ها بر روی تروا کردن ls تمرکز کرده اند. به همین دلیل echo یک لیست قانونی از محتویات یک دایرکتوری را برمی گرداند و اگر نتیجه ای که echo بر می گرداند با چیزی که دستور ls برای دایرکتوری داده شده نشان می دهد متفاوت باشد ممکن است چیزی در آن دایرکتوری پنهان شده باشد که این نتیجه را می رساند که سیستم شما RootKit شده است. ولی در کل این روش زیاد موثر نیست چون جستجوی تمام سیستم فایل برای یافتن هر اختلافی بین فایل های لیست شده در خروجی Echo و ls وقت زیادی را صرف می کند. امروزه ابزارهای مختلفی برای آنالیز برنامه Rootkit/bin/login وجود دارد که مشخص می کنند آیا RootKit شناخته شده ای نصب شده است یا خیر. این ابزارها وقتی که بر روی سیستم نصب می شوند به صورت دوره ای فایل های مهم بر روی سیستم را مثل /bin/login چک می کنند تا از وجود RootKit باخبر شوند که برنامه ChRootkit ابزاری جالب در این زمینه است ولی درکل بهترین راه دفاع در برابر RootKit ها استفاده از تکنولوژی اثر انگشت دیجیتالی قوی می باشد تا به صورت دوره ای درستی فایل های سیستم بحرانی را تحقیق نماید. MD5 ( یک تابع درهم ساز یک طرفه ) یک الگوریتم بسیار مناسب برای محاسبه این نوع اثر انگشتهای قوی می باشد. با محاسبه یک اثر انگشت Encrypt شده قوی برای فایل های سیستمی مهم یک هکر قادر نخواهد بود که فایلی را تغییر داده و با همان اثر انگشت وارد شود.TripWire یک ابزار قوی برای تست صحت است که در سایت آشیانه برای دانلود قرار داده شده است. TripWire درهم سازی MD5 ای از فایل های بحرانی مثل/etc/passwd/bin/login - ls - ps و ... ساخته و به صورت دوره ای این درهم سازی را با یک پایگاه داده ای امن مقایسه می کند. در صورت تغییر در MD5 یک سرویس سریع به مدیر سیستم اطلاع می دهد. همچنین در RootKit های سطح هسته Scan پورت ها در شبکه که با استفاده از ابزارهایی مثل Nmap صورت گیرد پورت های شنونده را به مدیر امنیتی سیستم نشان خواهد داد. به همین دلیل پویش دوره ای سیستم در طول شبکه برای پیدا کردن رد RootKit بسیار مفید است. در آخر ذکر این نکته لازم است که اگر سیستم شما با تمام این ملاحظات آلوده به RootKit شد بهترین راه از بین بردن آن فرمت هسته و نصب مجدد سیستم عامل است. |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:41 عصر)
منبع : انجمنهای P30World DVD با دو فرمت رقابتی سوپر دیسک(SD ) و CD چند رسانه ایی (MMCD ) در سال 1994 پا به عرصه وجود گذاشت.DVD های حالایی نتیجه تلفیق هر 2 تای اینا اما با یک استاندارد واحد هستن. ویدیو DVD در سال 1997 پا به عرصه گذاشت و تقریبا میشه گفت نسبت به دیگر فن آوری ها مصرف کننده رشدش خیلی خوب بوده. DVD صوتی،در سال 2000 تولید شد و از تکمیل DVD تصویری با فرمت بالا در ارتباط با صدای 2 بعدی همراه با گزینه های دیگه خبر داد. آشنایی با DVD : DVD -ROM ها برای اصولا کارهای جند رسانه ایی (Multi Media ) و بازی ها هستن.DVD های صوتی ،همون طوری که میدونید چون دارای کیفیت خیلی بالاتری هستن مورد کاربریشون:آهنگ ها،صداهای 2 بعدی و تصاویر دیجیتالی و گرافیکیه.نکته قابل توجهشون اینه که همگی از یک سیستم مشترک به نام UDF استفاده میکنن. اشکال DVD : DVD ها در ابتدا فقط با نام دیسک تصویری دیجیتال نامیده شد ولی اکنون با عنوان دیسک چند منظوره یا فقط DVD نامیده میشن.DVD ها جزو خانواده چند کاربردی فرمت های دیسک های نوری،فقط خواندنی،کاربردهای قابل ضبط و قابل بازنویسی هستن.قابلیت سازگاری مشخصات پیشین با رسانه CD کنونی،تمام سخت افزارهای DVD ،CD ها و CD-ROM های صوتی رو میتونن پخش کنن واین مساله میتونه به عنوان یک برتری خیلی جالب نسبت به CD ها به حساب بیاد چون تمامی سخت افزارها نمی تونن CD-R یا CD-RW ها رو پخش کنن. فرمت های DVD ها به این صورتن:DVD تصویری ،DVD-ROM ،DVD صوتی،DVD-RAM ،DVD-RW ،DVD-R هستند. خوب حالا میرسیم به بحث اصلی: DVD-Rom ها مدتیه که وارد عرصه رقابت شدن و با امکانات بیشترشون و با سازگاری که با انواع سی دی و قابلیت خوندن DVD ، ان جوری که به نظر میرسه دارن بازار CD-Rom ها را در دست می گیرن. در حال حاضر هم دیگه کمتر شرکت معتبری رو شما میتونین بیابین که CD-Rom ، تولید کنه(البته توی کشور ما هنوز اون جوری جا نیوفتاده)،پس در مورد خرید و تهیه CD-Rom ها دقت کنین.از دید فنی و قدرت ذخیره سازی، یک DVD با قابلیت ذخیره سازی 17 گیگابایت(در انواع دو لایه و دو رویه) ظرفیتی برابر 26 سی دی 665 مگابایتی رو داره. ضمنا اطلاعات روی DVD هم مانند CD ها روی یک شیار (پیت) حلزونی رایت می شه.هر چه طول پیت کوچکتر و قطاع پرشده تر باشه،ظرفیت بیشتر است(حداقل طول پیت روی DVD برابر 0/4 میکرومتر و روی CD برابر 0/9 میکرومتره.)همچنین فاصله قطاع ها روی DVD برابر 0/74 میکرومتره و روی CD ها برابر 1/6 میکرومتره.در DVD به همین ترتیب طول موج پرتو لیزر از 780 نانو به 650 تا 635 نانو متر کاهش پیدا کرده و میشه گفت که سرعت خوندن دیسک گردان های DVD از دیسک گردان های CD بیشتره .مثلا سرعت یکی از مدلهای توشیبا بدون سر و صدای عجیب و غریب به 26 می رسه.در عین حال دیسک گردان های DVD-Rom کنونی، متعلق به نسل سوم هستن و میتونن اونها رو بدون هیچ مشکلی تحت ویندوز نصب کرد.این دستگاه ها DVD را باسرعت 4x یا 5x می خونن.ضمنا سرعت خوندن CD در آنها به 24x تا 32x می رسه. از طرف دیگه هم جایگزین شدن دستگاههای نسل سوم با نسل دوم، کارایی اونها رو تا حد زیادی بالا برده. سرعت انتقال داده در محصولات نسل دوم 2700 کیلو بایت بر ثانیه است،در حالیکه در محصولات جدید به 6000 کیلوبایت بر ثانیه می رسه.همین وضعیت در خوندن CD ها نیز صادقه:سرعت خوندن در مدلهای نسل دومی 10 تا 12 برابره، در حالیکه در محصولات جدید به 6 برابر هم رسیده. در ضمن سرعت انتقال داده در دیسک گردانهای مربوط به نسل سوم،حداکثر 6 مگابایت برثانیه است،پس یک رابط E-IDE با سرعت انتقال حداکثر 16 مگابایت بر ثانیه، برای اتصال اونها کافیه.البته برخی از تولیدکنندگان این دستگاهها رو با رابط SCSI ساختن. اگه میخواین یک DVD-Rom بخرید به این نکته ها توجه کنین:به کیفیت مکانیزم تصحیح خطا اهمیت بدین.با وجود این مکانیزم،برخی خطاهای ناشی از خراش های روی سطح دیسک و لکه هایی مثله اثر انگشت،تصحیح می شن.چنین چیزی از چند کیلوبایت سرعت بیشتر، بهتره این طور نیست؟ همچنین به میزان امکاناتی که نیاز دارین فکر کنین.بعضی از کلیدها که برای ساده سازی پخش CD های صوتی در نظر گرفته شدن،فقط روی گروهی از دیسک گردانها وجود داره. متعلقات و لوازم جانبی که همراه با دیسک گردان عرضه می شن،بسته به مارک اونها تفاوت داره،ولی معمولا یک دفترچه راهنما،چند پیچ برای نصب و کابلهای داده و صوتی همراه دیسک گردان وجود داره.ضمنا بر سازگاری دستگاه هم توجه لازم رو داشته باشین و در موقع خرید این نکته رو بگید که مایلید دستگاه شما با فرمت های قبلی مثله CD و... و تا حد ممکن با فرمت های موجود هماهنگی و سازگاری لازم رو داشته باشه.البته به تجربه ثابت شده که دیسک گردانهای کنونی از نسل سوم، در این زمینه از اطمینان خوبی برخوردارن. اما برسیم به موضوع کدینگ ها: فیلم های DVD برای مبارزه با کپی های غیر قانونی،به شش روش مختلف در هنگام ضبط کدینگ (Coding ) می شن.از طرف دیگه دستگاه پخش کننده فیلم های DVD هم هنگام ساخته شدن توسط شرکت،به نرم افزارهای کدینگ خاص منطقه فروش مجهز می شن.پس با این تفاصیل فقط DVD Player های مخصوص مناطق میتونن DVD های خاص اون منطقه جغرافیایی رو پخش کنن.البته این موضوع برای کمپانی های مالک اینگونه فیلمها و محصولات منفعت زیادی داشته و در عین حال برای مصرف کننده،مشکلاتی را به همراه می آره،از جمله عدم تطابق دستگاه با فیلم مورد نظرتونه. نحوه تقسیم بندی بین المللی کد گذاری DVD ها بر حسب مناطق جهانی این طوریه : 1)آمریکای شمالی و کانادا 2)اروپا،آفریقای جنوبی و ژاپن 3)آسیای جنوب شرقی 4)استرالیا،آمریکای مرکزی و جنوبی 5)آفریقا،آسیا و قسمتی از اروپای شرقی 6)جمهوری خلق چین یه نکته:در زمان خریدن فیلم های DVD در هر نقطه از دنیا،حتما باید به پشت جعبه آن به دقت نگاه کنین و طبق شماره ای که درج شده ،مطمئن بشید که این DVD با Player شما سازگاره.ایران در منطقه 5 قرار داره و تمام DVD های مخصوص این منطقه رو توسط دستگاههای پخش کننده در ایران قابل پخشه. حالا زیاد نگران نشین یه خبر خوش هم براتون دارم،توی یه مجله خوندم که جدیدا اکثر DVD Player ها که دارن تولید میشن ،تولید کنندگانشون با توجه به مشکلاتی که بهشون اشاره کردم دیویدی هایی رو تولید کردن و میکنند که از همه کدینگ ها پشتیبانی میکنن.پس دیگه مشکلی نیست. حالا اگه با استفاده از کامپیوتر می خوای به استفاده از دیویدی بپردازین که دیگه اصلا مشکلی نیست.برای پخش همه نوع دیویدی به این سایت:www.inmatrix.com برین و نرم افزار DVD Genie رو دانلود کنین وقتی که داونلودش کردین میتونین از همه نوع دیویدی استفاده کنین،ضمنا میتونین از نرم افزارهای Win DVD و Power DVD هم استفاده کنین |
![]() |
![]() |
|
سجاد ( دوشنبه 87/2/30 :: ساعت 5:41 عصر)
AGP کامپیوترهای پیشرفته قادر به انجام عملیات گرافیکی زیادی می باشند. سیستم های عامل با رابط کاربر گرافیکی ، بازیهای کامپیوتری ، انیمشن و طراحی سه بعدی و ... از جمله مواردی می باشند که انجام آنها نیازمد وجود سیستمی با توان گرافیکی بالائی است . در صورت استفاده کامپیوتر در مواردی نظیر : تایپ ، صفحات گسترده ، کاربردهای ساده تجاری و ... ، لزومی به داشتن سیستمی با توان گرافیکی بالا نخواهد بود. کارت های گرافیک را می توان با استفاده از یکی از روشهای زیر در کامپیوتر نصب کرد: OnBorad . تراشه گرافیک بر روی برد اصلی قرار دارد. PCI . کارت گرافیک در یکی از اسلات های PCI نصب می گردد. AGP . کارت گرافیک در اسلاتی نصب خواهد شد که مخصوص کاربردهای گرافیکی طراحی شده است . بمنظور ارسال تصاویر ویدیوئی ، نمایش بازیهای کامپیوتری ، به کارت هائی با بازدهی بمراتب بیشتر از PCI نیاز است . در سال 1996 شرکت اینتل (AGP(Accelerator Graphics Port را که نسخه اصلاح شده ای از گذرگاه های PCI است ، عرضه نمود. هدف از طراحی تکنولوژی فوق ارائه تصاویر ویدئویی و انجام عملیات گرافیکی با سرعت بالا است . کارت های گرافیک که قبل از ارائه تکنولوژی AGP تولید می گردیدند، از یک گذرگاه برای ارتباط با پردازنده استفاده می کردند. گذرگاه یک کانال ارتباطی و یا مسیر بین عناصر سخت افزاری موجود در یک کامپیوتر است . تکنولوژی AGP مبتنی بر نکنولوژی PCI است و برخی اوقات "گذرگاه AGP " نامیده می گردد ولی تکنولوژی فوق یک گذرگاه سیستم نمی باشد. تکنولوژی فوق یک اتصال نقطه به نقطه (Point-to-Point) است . به عبارت دیگر در تکنولوژی فوق تنها دستگاهی که از طریق AGP به پردازنده و حافظه ، مرتبطه می گردد ، کارت گرافیک است . در مسیر مربوطه هیچگونه توقفی وجود نداشته و نمی توان ادعا نمود که AGP یک گذرگاه اشتراکی است . تکنولوژی AGP نسبت به PCI دارای ویژگی های زیر است : کارائی سریعتر دستیابی مستقیم به حافظه AGP بمنظور افزایش کارآیی خود از چندین روش استفاده می نماید : - AGP یک گذرگاه 32 بیتی با سرعت 66 مگاهرتز است . این بدان معنی است که در یک ثانیه می توان 32 بیت داده را 66 میلیون مرتبه انتقال داد. - بر روی گذرگاه AGP دستگاه دیگری وجود ندارد بنابراین کارت گرافیک اجباری به اشتراک گذرگاه نخواهد داشت . در چنین حالتی کارت گرافیک قادر به عملیات خود با حداکثر ظرفیت و پتانسیل خواهد بود. - AGP از روش Pipelining برای افزایش سرعت استفاده می نماید. در روش فوق برای بازیابی داده از مدلی مشابه فرآیندهای موجود در خط تولید استفاده می گردد.کارت گرافیک در پاسخ به یک درخواست ( سیگنال ) چندین بلاک داده را دریافت خواهد کرد. روش Pipelining مشابه سفارش غذا در یک رستوران است . فرض کنید غذای مورد علاقه خود را در رستوران سفارش دهید .پس از سفارش و آماده شدن، غذای مورد نظر در اختیار گذاشته می گردد در ادامه مجددا" غذای بعدی مورد علاقه خود را سفارش و منتطر آماده شدن خواهید ماند. در مدل فوق فرآیند تکراری : سفارش غذا(داده) و انتظار برای تامین خواسته بصورت تکراری انجام خواهد شد. می توان روش ثبت سفارش خود را تغییر و در ابتدا تمامی خواسته های خود را مشخص کرد. بدیهی است در چنین مواردی زمان انتظار بین سفارشات متعدد حذف خواهد گردید. در تکنولوژی AGP از روشی مشابه فوق برای بازیابی داده استفاده می گردد. یکی دیگر از علل افزایش کارائی تکنولوژی AGP ارتباط مستقیم آنها با حافظه است . ویژگی فوق از خصایص بسیار مهم AGP است . Texture Map مهمترین عنصر موجود در یک کارت گرافیک بوده و حجم بالائی از حافظه یک کارت گرافیک را اشغال می نماید. با توجه به اینکه قیمت حافظه کارت های گرافیک بالا بوده و از لحاظ ظرفیت نیز دارای محدودیت هائی می باشند ، میزان و تعداد Textures استفاده شده در کارت های گرافیک اولیه محدود بود . در سیستم های مبتنی بر AGP با استفاده از قابلیت های حافظه سیستم، می توان اطلاعات مورد نطر را در حافظه کارت گرافیک ذخیره کرد. در یک سیستم مبتنی بر PCI هر Texture Map دو مرتبه ذخیره می گردد. در ابتدا از هارد به حافظه سیستم منتقل و در آنجا مستقر خواهد شد. زمانیکه می بایست از داده فوق استفاده گردد، از طریق حافظه سیستم در اختیار پردازشگر گذاشته خواهد شد. در ادامه نتایج از طریق گذرگاه PCI برای کارت گرافیک ارسال می گردند. در این حالت اطلاعات مجددا" در FramBuffer کارت گرافیک ذخیره خواهند شد. در حقیقت هر Texture Map پس از پردازش دو مرتبه ذخیره می گردد ( یکی توسط سیستم و دیگری توسط کارت گرافیک ) AGP صرفا" یک مرتبه Texture Map را ذخیره می نماید. امکان فوق با استفاده از یک بخش خاص با نام Graphics Address Remapping Table GART) موجود بر روی تراشه AGP تحقق می گردد. GART ، بخشی از حافظه سیستم را بمنظور نگهداری Texture maps استفاده می نماید. در چنین حالتی کارت گرافیک و پردازنده این تصور را خواهند داشت که Texture در FramBuffer کارت گرافیک می باشد. همانگونه که مشاهده گردید، در یک کارت فاقد تکنولوژی AGP هر texture دو مرتبه تکرار و.پردازنده مجبور به انجام عملیات اضافه است . اندازه و تعداد texture نیزمحدود به FrameBuffer است .تمام عوامل فوق در کارت های مبتنی بر AGP بهبود یافته است . بدین علت کارآئی آنها بمراتب بالاتر از انواع دیگر است . انواع AGP سه نوع مشخصه متفاوت برای AGP وجود دارد : AGP 1.0 AGP 2.0 AGP Pro AGP 2.0 که شامل AGP 1.0 نیز می باشد از سه حالت (یک سرعته ، دو سرعته ، چهار سرعته) متفاوت برای عملیات استفاده می نماید.در سه حالت فوق از سرعت 66 مگا هرتز استفاده می گردد ولی کارت های گرافیک 2x ، در هر سیکل دو مرتبه اطلاعات خود را ارسال و یک کارت گرافیک 4x در هر سیکل چهار مرتبه داده ها را ارسال می نماید. AGP Pro بر اساس مدل AGP 2.0 ایجاد شده و از اسلات بزرگتری استفاده و دارای امکانات ویژه برای استفاده حرفه ای از کارت های گرافیک است . کامپیوترهای که دارای اسلات از نوع AGP Pro و یا AGP 2.0 می باشند قادر به استفاده از کارت های AGP 1.0 و AGP 2.0 می باشند. اسلات AGP 1.0 با سایر مدل های فوق سازگار نخواهد بود. وضعیت گذرگاهها قبل از AGP اولین گذرگاه کامپیوترهای شخصی، هشت بیتی و با سرعت 4.77 مگاهرتز(میلیون سیکل در هر ثانیه ) بود. گذرگاه فوق قادر به ارسال هشت بیت داده در هر سیکل بود. در سال 1982 گذرگاه فوق تغییر وبصورت شانزده بیتی با سرعت 8 مگاهرتز مطرح گردید. گذرگاه فوق ISA نامگذاری گردید. طراحی گذرگاه فوق بگونه ای بود که امکان ارسال داده را با سرعت 16 مگا بایت در هر ثانیه فراهم می کرد. کارت های گرافیک اولیه از کارت های MonoChrome ( ارائه شده در سال 1980 ) تا کارت های SVGA ( ارائه شده در سال 1990) از یک اسلات ISA موجود بر روی برد اصلی استفاده می کردند. بموازات افزایش رنگ و وضوح تصویر در نمایشگرها، کارت های گرافیک ISA کند شدند. گذرگاه های از نوع ISA قادر به تزریق مناسب داده های گرافیکی برای پردازنده ، با سرعت مناسب نمی باشند. در ادامه استاندارهای دیگری در رابطه با گذرگاه ها مطرح گردید . گذرگاه های EISA)Extendede Industry Standard Architecture ) (سی و دو بیتی و سرعت 8 مگا هرتز ) VL-BUS)Vesa Local Bus) نمونه هائی در این زمینه می باشند.در این زمان استانداری برای ارائه SVGA با قابلیت 16/8 میلیون رنگ و وضوح تصویر 768 * 1024 ارائه گردید. کارت های فوق در یک اسلات خاص موجود بر روی برد اصلی نصب می گردیدند. در چنین حالتی گذرگاه گرافیک بصورت یک "گذرگاه محلی" بوده و مستقیما" به پردازنده متصل بوده و می بایست در مجاورت پردازنده قرار گیرد. VL-BUS بصورت 32 بیتی بوده و با سرعتی معادل "گذرگاه محلی " فعالیت می نماید و تمایل به ارتباط مستقیم با پردازنده دارد. وضعیت فوق در مواردیکه صرفا" یک دستگاه و یا حتی دو دستگاه استفاده می گردد می تواند تحقق یابد ولی زمانیکه بیش از دو دستگاه به VL-BUS متصل گردد، کاهش کارآئی را بدنبال خواهد داشت . بدین منظور VL-BUS صرفا" برای اتصال یک کارت گرافیک ( و یا دستگاهی که نیازمند سرعت بالا باشد ) استفاده گردد. کارت های VL-BUS با سرعتی معادل کلاک پردازنده با پردازنده مرتبط خواهند شد. مثلا" اگر پردازنده دارای سرعتی معادل 100 مگاهرتز باشد، کارت گرافیک قادر به ارسال داده بصورت 32 بیت و با سرعت 100 میلیون مرتبه در ثانیه است . در رابطه با رویکرد فوق دو مسئله وجود دارد : تولیدکنندگان کارتهای گرافیک شاختی نسبت به سرعت سیستم کاربران ندارند( ایده ای ندارند) تمایل به ارتباط مستقیم با پردازنده باعث کاهش عملکرد و کارآئی پردازنده خواهد شد. در ادامه تکنولوژی PCI مطرح گردید. PCI ترکیبی از تکنولوژی های ISA و VL-Bus است . در تکنولوژی فوق از ارتباط مستقیم دستگاههای نصب شده با حافظه استفاده شده است . برای ارتباط با پردازنده از یک " پل ارتباطی " استفاده شده است . در این حالت سرعت و کارائی نسبت به VL-BUS افزایش یافته بدون اینکه مشکلاتی را از بعد کارآئی برای پردازنده ایجاد نماید. AGP دارای کارآئی بمراتب بالاتری نسبت به PCI است .AGP یک تکنولوژی گرافیکی بوده که همچنان توسط طراحان مربوطه در جهت تکامل و افزایش عملکرد گام بر می دارد. |